Sabahları genelde erken uyanırım cerrahi branşın verdiği bir alışkanlık gereği .Her sabah 7.30-8.00 arasında icapçı olsam da olmasam da ilk işim doğumhaneye uğrayıp etrafı bir kolaçan etmek olurdu.Genelde kimse görmezdi beni ,arada bir Kudret hanım denk gelirdi temizlik yaparken.Sonrasında günaydınlar,vizitler, kahvaltılar ,poliklinik derken günün en hüzünlü anı başlardı benim için .Saat 16 'da hastaneden bir an önce ayrılmak için birbiriyle yarışan insanları izler ,bir terkedilmişlik hissiyle Dostoyevski 'nin romanlarında kendi iç muhasebesini yapan insanlar gibi pencereden dışarı bakar günün muhasebesini yapardım.
Artık bunları yapmıyorum,ama unutmayacağım...
Histerektomi partnerim ve nar ortağım değerli Özgül hanımı ,tabiri caizse doğumlarda grup psikozlarını birlikte atlattığımız Elif hanımı,Sevil'i,Zübeyde'yi,Zeliha'yı,Sevda'yı,Müjde'yi Hatice'yi,Gaffure'yi,Fatma'yı ,Sibel'i unutmayacağım...sizlerin elinden köfte yemek çok keyifliydi.
Cihat Bey ve Meral Hanım'ı ,Sepsiste 40 derece ateşi olan hastayı soğuk su banyosuyla iyileştiren kitap sevdalısı Ceylan'ı(ıslak saçları ve atletiyle heykel gibi duran kadın hala gözlerimin önünde),değerli Tuğçe'yi ,gözyaşları ve Ayşe'yi, Özlem'i,Müfide hanımı,Nermin hanımı ,diğer Ayşe'yi,Seher'i,Eda'yı,Ebru'yu,poliklinik sekreterim Özgül hanımı, Mehtap 'ı ,Hatice'yi unutmayacağım.İyiki varsınız...
Galip abi'li ,Atay'lı,Okan Yumuş'lu,Hakan'lı ,Serkan'lı,Aykut'lu anglosakson sohbetleri bir başkaydaydı... tadı damağımda
Yazdıklarım,yazamayıp da bende saklı olanların yanında okyanusta bir su damlasıdır,her anının ve o anıyı paylaştığım her insanın kalbimdeki yeri ayrıdır. Zor günlerimde her zaman yanımda olan burada adını saydığım ve sayamadığım tüm çalışma arkadaşlarıma ve hastalarıma teşekkürü bir borç bilirim..Elveda Besni seni çok özleyeceğim...
''Pervaneyim pervane ,gözlerim hep tan yerinde...''
http://www.youtube.com/watch?v=Bb6-LzXdmbY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder