Üç ay olmuş birşeyler yazmayalı ,bir sınav sebebiyle kısa bir ara vermem gerekiyordu ancak sınav sonrası bahaneler bahaneleri kovalayınca süre de uzadı.Tüm gücümü kırsal obstetrik hekimliğe verdiğim için sınavda da zaten birşey yapamadım (Bu da sınavın bahanesi).
Üç ayda maalesef yine birçok tecrübe kazandım.Maalesef diyorum çünkü ;hani demişler ya ''tecrübe, insanın hayatta yediği kazıklardır'' diye. Bir bakıma doğru ,bu konuda epey tecrübelendim.
Mesleki anlamda da oldukça tecrübelendim .Sezeryan yaptığım bir hastamın ameliyat esnasında kalbi durdu.Tam sıra bebeği çıkarmaya gelmişken ,ameliyathanede bağırışmalar koşuşturmalar başladı,monitörde düz çizgiyi görünce benimde kalbim durur gibi oldu, ne yapacağımı şaşırdım, gözlerim doldu ,ağlayacak gibi oldum o esnada.Anestezi ekibi hemen resusitasyona başladı, ben de o halde ameliyata devam etmek zorundaydım ,kan ter içinde devam ettim ameliyata çıkardım bebeği ,o sırada kadın geri döndü,ama ömrümüzden ömür gitti...Şu an her ikisi de iyi ancak, o an, her bistüriyi elime aldığımda gözümün önüne geliyor unutmak mümkün değil...
Bir diğer atraksiyonu da birkaç gün önce yaşadım .Mekonyumlu (bebeğin anne karnında kakasını yapması )bir bebek doğdu ,doğduğunda ağlamadı ve solunumu gelmedi.Hastanede pediatri uzmanı olmadığı için bu sefer resusitasyonun başında ben vardım .Solunum desteği ,kalp masajı derken bebek kendine geldi ,ancak zorlu solunum yaptığı için pediatri uzmanı olan il hastanesine sevk etmek zorunda kaldık.Tüm kadın doğum uzmanları,çocuk uzmanları,yenidoğan hemşireleri ve ebeler NRP( Yenidoğan canlandırma eğitim programı) eğitimi almak zorundadır çalışmaya başlamadan önce. Bu eğitimde maketler üzerinde yenidoğan canlandırması nasıl yapılır öğretilir.Ben de vakti zamanında almıştım bu eğitimi .Bu eğitimde bebeğe solunum desteği verirken yani ambularken hangi sıklıkta hava vermen gerektiği ''sık ki üç,sık ki üç '' şeklinde anlatılır.Çok dalga geçer ve gülerdim ''sık ki üç'' e ama bebeği ambularken kabus oldu benim için :) sık ki üç....
Şu an anestezi uzmanı ve pediatri uzmanı olmayan bir hastanede çalışıyorum ,elim kolum bağlı anlayacağınız, ama gel de bunu millete anlat .Madem onlar yok sen ne diye duruyorsun orada diye soracak olursanız .''Başka çarem yok da ondan ''...
Kar atıştırmaya başladı ben de yapıştım radyatöre ,karlı bir yılbaşı gecesini anlatan ''beyoğlu'nun en güzel abisi''ne devam ediyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder